"In life, each person can take one of two attitudes: to build or to plant. The builders might take years over their tasks, but one day, they finish what they’re doing. Then they find they’re hemmed in by their own walls. Life loses its meaning when the building stops.

Then there are those who plant. They endure storms and all the many vicissitudes of the seasons, and they rarely rest. But, unlike a building, a garden never stops growing. And while it requires the gardener’s constant attention, it also allows life for the gardener to be a great adventure.

Gardeners always recognize one another, because they know that in history of each plant lies the growth of the whole world."

**Brida by Paulo Coelho

“At muling sumikat si Haring Araw..”

Mag-dadalawang linggong walang humpay ang pag-ulan at sunud-sunod ang mga araw na sinuspende ang klase. Binaha ang malaking parte ng Metro Manila at mga kalapit na lugar nito.

Grabe ang mga sitwasyong ipinapakita sa TV. Minsan hindi  maiwasang sumagi sa isip ko na tayo ring mga tao ang isa sa may kagagawan ng mga nangyayaring ito sa ating bansa. Hindi tayo madisiplina, tapon dito, tapon doon. Siguro isa to sa kabayaran ng mga masasama nating ginagawa sa kalikasan.

O, ikaw, hinga ka muna. Masyadong seryoso ah?! HAHAHA! Realization at opinion ko lang naman yun.

Nagpapasalamat naman ako’t sumikat na ulit si Haring Araw. Balik na ulit sa dating trabaho. Ang sarap din ng pakiramdam dahil nung mga nakaraang ma araw na suspendido ang klase, nakapagpahinga ako at nakabawi ng pahinga sa mga Gawain sa eskwelahan.

Natapos ko ang pagbabasa sa librong The Devil and Miss Prym at Brida ni Paulo Coelho. Ang ganda ng kwento. About sa temptations at soul ng tao. Kung paano makutento, kung alin sa dalawang importanteng choice ang dapat mong piliin at marami pang iba.  Inumpisahan ko na ring basahin yung The Notebook ni Nicholas Sparks.

Sa pagbabalik ni Haring Araw, balik ulit sa pagharap sa mga trabahong dapat tapusin.

wohooo!

Nagbigay na naman si Sir Erick ng panibagong ire-report naming ngayong midterms. At excited ulit ako dahil Reporting na naman ito. Kung anu-ano na namang ideya  ang pumapasok sa utak ko nung time na yun.  Nag-iisip na ako kung paano ko gagawing kakaiba yung pagrereport ko. Tapos nung nagbigayan na ng irereport, napatapat na naman sakin yung pinakamahirap na topic. Wala akong magawa since yun yung binigay sakin ng prof.

.

.

Nung uwian na sabi sakin ng mga ka-course ko na mukhang sinusubukan ni Sir Erick kung hanggang saan ko makakayanan yung mga mahihirap na pinapareport nya sakin. Mukha nga. Dahil dito lalong hindi ako sumuko. Kinabukasan naghanap agad ako ng mga data na ilalagay ko sa report sa Reference section ng Library. At sa kasamaang palad, wala akong nakuha kahit isang pahina lamang ng libro o journal.

At dahil dyan, wala pa rin akong nasisimulan na report. Amen.

July 25th

“Happy birthday Comedy King Dolphy and Sarah Geronimo!!” – Kung mag-kakabirthday kami.. ibig sabihin ba nito ay may pag-asa pa talaga akong maging artista pagdating ng panahon?.. o kaya’y maging isang batikang singer tulad ni Sarah G.??HAHAHAHA.KUNG saka-sakali lang naman.  I’m hoping.

.

.

Nagulat ako, nasa room ako nung time na yun, nakikipagkwentuhan kay Kuya Ronnie. Ang ganda ng topic namin, nang biglang..

.

.

“Happy birthday to you..  Happy birthday to you.. Happy birthday.. Happy birthday .. Happy birthday to you..!”

 Sabay pasok ng mga ka-course ko with matching cake, gifts, at letters. Na-surprise naman ako sa surprise nila,kala ko nakalimutan na nila birthday ko. HAHAHA. Charot. Nagwish muna ako bago ko ihipan yung kandila. (Ilang beses ko nang wish yun e hindi matupad-tupad xD) Tapos kulitan na kami ulit.

Anyways, thankful naman ako at napakaswerte ko nung araw na yun. Wala masyadong pinagawa si ma’am flora. Pero pinag-report niya ako. HAHAHA. Nakaka-otistik lang e, tsaka in fairness..  good mood yung mga prof ko nung araw na yun. Gi-nood time pa nga  kami ni Sir Erick, HAHAHA. Lakas men.

.

.

Masaya din ako dahil binati din ako ng mga mahal kong HS friends via text, twitter at facebook. Mas nauna kong replyan yung mga bumati sa text (since mas active ako sa texting world) kaysa sa twitter at facebook. Masaya naman ako. Tinawagan din ako nila Reymar nung pauwi nako sa bus, binate din ako ng mga  kasabay nila na sina Hanns, Tricia at King. Tas gi-nood time naman ako ni King. Humanda talaga  sakin yun pag nakita ko lang siya. Napakasama.xD Nung naglalakad naman ako pauwi samin, tumawag naman si kamzi, kinantahan niya ako. HAHAHAHA! Natatawa ako e. Naiimagine ko kasi mukha niya. Niyaya niya ako, sabi niya gala daw kami nila nica ngayong parating na Friday which is July 27,2012.

.

.

Nagdadalawang isip ako since gabi na ako makakauwi ng mga time na yun at saka ang dami na naming kailangang ipasa. Pero tinary ko rin at natuloy naman kami. Sa Starbucks kami nagkita-kita. Nauna si kamzi tas dumating na ako, late si nica brad kasi may training pa siya. So daldalan lang muna kami ni kamzi habang inaantay si nica. Usapang Bangag kami e. E kasi naman parehas kaming bangag nung gabing yun. Kung anu-ano na napaguusapan namin. HAHAHA! Ang weird tuloy namin. Nung dumating si nica, kinain na naming yung cake na regalo sakin ni kamzi tas kinantahan nila ako. Awww so sweet J)) Tas niregaluhan naman ko ni nica brad ng doll shoes na red na may polkadots na white.

Umuwi na rin kami ng mga 11 something. What a day J))))

-          - 

“Kung gugustuhin mo talaga, hahanap at hahanap ka ng oras at pagkakataon upang makasama ang mga kaibigan mo kahit gaano pa karami ang kinakailangan mong tapusin. Trabaho lang yan, iba pa rin kapag kasama mo ang mga tunay mong kaibigan. HUWAG KANG PAPAALIPIN SA TRABAHO .”

July 16-22, 2012

Wala namang masyadong kakaibang nangyari sa linggo ito bukod sa padami ng padami lang naman yung binibigay na mga gawain ni Ma’am Flora. Pero I think we’re getting used to it. Tinanggap ko na sa sarili ko na hindi na talaga babalik si Ma’am Claravall. Siguro may reason si God kung bakit si Ma’am Flora ang pinalit niya. Maiba naman daw siguro. xD

Hindi ko alam kung bakit gustong-gusto ko ang pag-re-report sa harap ng maraming tao. Last Friday, ako yung naka-assign na reporter sa isang major class namin. Na-eexcite ako na kinakabahan. Yung nireport ko ay about “LIBRARIANSHIP.” Thankful ako kay Lord dahil naging successful ang pagrereport ko nung time na yun at nakinig talaga yung mga kaklase at prof ko sa mga pinagsasabi ko. Nung natapos yung report ko, kinakabahan ko dahil baka i-critic ng prof ko (na si Sir Erick ) yung gawa kong powerpoint presentation at ang pag-eexecute ko sa report ko. Masaya ako sa naging comment niya. Sabi niya.. Natuwa daw siya sa way kung paano ko nireport yung naka-assign na topic sa akin. Kakaiba daw at maganda. Yess. Pero kinapalan ko na talaga mukha ko nun xD ayoko kasing maging boring yung kalabasan ng report ko at gusto kong sa akin lang talaga yung atensyon ng mga kaklase ko habang nagrereport ako. =))