English 111

English Class. 1:00-2:00pm /MWF


Tuwing time na to,hindi ako ganun kaingay.Ewan ko kung bakit.Nahiwalay kasi yung sched ng English ko sa mga katropa ko talaga.Free Sec na kasi kami, hindi na block. Iba yung time ng English nila sa akin at iba din ang room. Yung room ko sa CCSS (College of Computer Studies and System) pa matatagpuan, sila sa College of Engineering pa. So nung first day, nakipagkaibigan ako para naman may kakilala ako sa room na yun. Sa sobrang tahimik ko minsan, akala nila seryoso ako palagi.Natatakot sila magtanong sakin. "Ms. Flores" ang tawag nila sakin.Hindi nila ako tinatawag gamit ang Firstname ko. Pero nakikipagtawanan pa naman din ako sa kanila, depende kung mabenta ang mga sinasabi nila or sobra talagang nakakatawa.

Isang araw..
Tinanong ako ng Prof ko.
 "Ms. Flores, would you like to join the MR.& MS. CCSS 2012?"
Sinagot ko tong tanong ni ma'am . Sabi ko hindi ako pwedeng sumali dyan kasi hindi naman ako kabilang sa College na yan. Sabi ko galing ako sa CAS (College of Arts and Sciences).

Tumango yung prof.
 "Ooh. How about the Mr. & Ms. Venus and Adonis?You'll become famous Ms. Flores if you join this pageant. I'll exempt you in the midterm exam and give you plus points in the finals."
Sumigaw yung mga kaklase ko. "SUMALI KA NA!! " "DALI,SUSUPORTAHAN KA NAMIN."
Touch naman ako, susuportahan nila ako kahit di ako taga-college nila. LOL xD
"I'll think about it ma'am, CHAR!" > yan yung sinabi ko sabay tawa.Tapos nagtinginan sakin yung mga kaklase ko.Nagulat sila. First time nila akong narinig na magsalita ng ganung salit. yung "CHAR." tapos super lakas pa ng tawa ko.Pati yung prof nagulat kasi tahimik lang ako diba pag time na to?
Inulit nila yung sinabi ko. "Char?!" sabay tawa rin sila. yun. para lang kami naglolokohan. Sumabog ako bigla e. HAHA!hindi natiis mag-ingay. HAHAHA! So yun, lalong dumami friends ko after nung incident na yun. Hindi na sila natatakot magtanong o kausapin ako.
 After akong tanungin ni ma'am..
nagtanong naman siya ng isang lalaki sa kaklase ko kung interesado din ba sumali sa Mr. & Ms. Venus and Adonis.
Nagulat ako.
Ang tinanong nya yung crush ko.
Crush lang naman. Attracted lang, pero walang affection.
Gets nyo ba yun??
Pero wala akong ma-feel. so hindi ako inlove sa kanya. attracted lang.
paulit-ulit? HAHAHA! tska, I'm .. xD

Taga-Ireland siya pero Pilipino. Kasali sya sa Team B ng Basketball player ng Red Warrior.
Nakilala ko sya kasi English time nun tas nagkaroon ng grouping. naging kagrupo ko sya.3 tao lang sa bawat group.Hindi rin ako nagdadadaldal nun. May pinagawa yung prof.
Gumawa daw kami ng 12 sentences na iba't-iba ang tense. Sa isang papel lang isusulat yung sagot. Nung tapos na ako , Tinanong ko sya kung nasan yung sa kanya.Pure English ko siya tinanong.
Ngumiti siya tapos alam nyo sinagot nya sakin?
"Oo. tapos nako. tama ba 'tong ginawa ko?"

(o.O) TAKTE. kala ko hindi nakakaintindi ng tagalog. marunong pala mag-Tagalog ang loko.
Yun, tapos nagkausap-usap na kami mula nun.

edi yun.. tinanong nga siya ng prof kung interesado siya sumali, "Oo" daw. sasali siya. Edi siya na may-guts. tapos nung dismissal na, nagamamadali ako umalis kasi next class ko kagad sa Major. Nakasalubong ko siya. hindi ko siya napansin,kinawayan nya ko sabay ngiti.

In the end, hindi na ko sumali. ayoko e. next year na lang. Tska wala akong talent. anong gagawin ko dun sa stage? Magdo-drawing ng cartoon characters?kumanta xD?  yun lang naman talent ko e.

- - -
Napaisip tuloy ako kung ano nga ba talent ko.. WALA E :'(

BOW.

Madaling-araw sa lansangan. Bow.

Calm Down,
woo.
inhale..
..
exhale..
..
wooh.

Ang sakit sa utak ng mga nangyari last week hanggang lunes.

 Pinaaatend kami sa LIS Congress sa UP Diliman-Monday, January 16,2012. 8-5:oo pm
 Madaming proseso bago kami makapunta dun.
 at nagtataka kaming mga first years.

 "The F*ck, bakit di tayo inaasikaso ng mga higher years?"- sabi ng ka-course kong first year.
"Ewan, sabi nila yung Pres. ng org natin may OJT daw."

HA?! ANO? dahil lang may OJT siya hindi nya na kami aasikasuhin? Dapat alam nya yung responsibilidad nya as a President ng Organization namin. Kakaunti na nga lang kami hindi pa maasikaso?kahit konting time lang.
.
..
...

Wala pa ring nagasikaso after 2-3 days. -_-

So, ano pa ba? edi kami na umaksyon. Gumawa kami ng excuse letter para sa mga klaseng maaapektuhan ng seminar na yun para sa lunes.Nagrequest kami ng bus. Pero hindi na namin tinuloy na ipasa yun sa dean dahil alam naming magagalit yun dahil dapat ay one week before pa namin ni-request yung BUS. -__-

Nagpalate kami sa isang subject para lang matapos ito. Pahirapan magpapirma. kainis.

In the end, napapirmahan din namin yung Dean.

Saturday came.
Walang nag-ggm about dun sa upcoming seminar. Nag-iniate nako na I-GM yung details about dun, kung saan yung meeting place namin, anung oras, anung susuotin, etcetera. Nagreply sila."OO" raw. SIGE.

Sunday.
Sumumpong ang sakit ng ulo ko. So maaga akong natulog mga 6:oopm tulog na ko. Nagising ako ng 11:00 andaming message. 30 new messages ang laman ng inbox ko. May nag-PM.May mga Nag-GM.

"Roana, anung oras ulit meeting place?"
"Roana, pano kung walang org shirt?pwede ba yung red shirt na lang?"
"Roana, di na ko pupunta. baka antayin nyo pa kasi ako bukas e"
"Hindi nako sasabay. kita na lang tayo sa Philcoa"
"Roana.."
...
..
....
Pinagsisihan kong binasa ko ung mga message na yun.Nawala antok ko. dumagdag sa sakit ng ulo ko yung mga nabasa kong message.Takte naman talaga o. 11:oo pm-2:00am hindi ako nakatulog. gising ako. nagiisip. naii-stress. -__-

Kinabukasan, 4:00 gumising nako. ang lamig ng tubig na pinaligo takte, anlamig talagaaa.
4:56 ayos nako, mga 5:00am lumarga na. Nag-gm ako sa kanila :

"LS, angara naman o, bakit kung kelan last minute tska kayo magsasabi na di-na kayo makakapunta? Nag-si-OO kayo nung nag-gm ako tas ganto gagawin nyo?sana man lang sinabi nyo kahit linggo ng umaga para naayos.umaasa ako at yung iba na magsasabay sabay tapos ganito mangyayari?"


Walang smiley yung mga text ko sa kanila. Nagreply sila.. sabi nung treasurer : "roana pagpasensyahan mo na yung mga higher year na LS. ganyan talaga yung mga yan. pasaway. tsaka yung iba sa kanila malapit na sa UP kaya di napupunta pang Recto.."

reply ko:
"okay lang naman na di sila sumabay e, sana man lang sinabi nila ng maaga para di kami umasa."

kakabwisit.
Ang hirap maghanap ng jeep na may Coastal na sign. andilim pa super.
Nung nakahanap ako ng jeep tinignan ko yung mga sakay, shet. kinakabahan ako, iba yung mga ngiti nila e. Tumabi ako sa mapagkakatiwalaang lalaki sa gilid. ako lang kasi yung babae sa jeep. yun. nakahinga ako ng maluwag nung nakababa na sila sa Coastal. May mga babae na ring sumakay.

Bumaba ako sa Baclaran. Tahimik pa. Wala pang ganung tao. Basta nakakatakot. Hawak ko yung Payong ko tas nakalabas yung Pabango ko. pang Self-defense. HAHAHA! paranoid?paranoid? xD dalawang babae lang kami naglalakad sa papuntang LRT. Hindi nako nag Bus dahil alam kong malelate pa ako.

Yun. sa awa ng Diyos,maayos naman akong nakasakay. Laughtrip mga itsura ng tao nung mga time na yun e. bangag lahat. haha!!

Edi yun, bumaba ako sa D. Jose. Maingay na. ma-polusyon na kagad kahit ang aga aga pa lang. Pero madilim pa rin. Kinakabahan din ako habang naglalakad. takte. Maglakad ka ba naman sa kalsada ng Recto ng madaling araw e.

As usual, ako nauna sa meeting place. Nag-Mcdo muna ako sa Loyola.ambabagal nila. tinext ko sila ulit. On the way pa lang daw. basta, ang gulo gulo. kainis talaga.

Challenges.

Nabasa ko yung isang blogpost ni Ysa yung about sa “Buhay Second Semester” niya .Nakarelate kaagad ako sa first two paragraph nya. Nga lang, baliktad naman kami, sa umaga ako empleyado, sa hapon ako estudyante.

Hindi pumasok sa isip ko na ganito mangyayari sakin ngayong college. And worst, hindi ko pa gusto itong course na kinuha ko. Pero no choice ako..
ay mali...
Erase,
erase.

 Actually marami akong choices. Pero hindi ko alam kung bakit ko kinuha yung offer ng SJA. Ewan.. ang gulo. Siguro plano to ni Lord. Siguro, siguro nga.

Tae, nadi-distract ako..habang tina-type ko kasi to, nanonood ako ng Party Pilipinas,party party kanta putek.

So ayun, Ang ganda ng performance ko nung first sem. Nagexcel ako sa lahat ng subjects , natuwa sakin yung mga prof, mga taga-SJA at yung mga nasa Human Resources Department ng SJA lalo na nung pinakita ko yung class card ko sa kanila. Natuwa rin ako. Pero lalo akong na-pressure. SUPER, MEGA PRESSURE.

MWF ako laging nasa SJA. 7:30 hanggang 11:00am ako dun sa library, ang hirap, kahit kasi may assistant si Mrs.Mendoza, Inaasahan nya rin kasi ako dahil wla namang ganung naitutulong ang assistant nya sa library. Tambak ang trabaho. Nkakaloka pang mag-catalog isa-isa ng mga libro sa Library. Akala ko dati madali lang mag-catalog, sakit sa ulo rin pala.

Pagdating ng 11:00am aalis nako.Time pressured.Mabilisan akong nakain ng lunch. Minsan nga sa byahe na ko nakain. Minsan naman di nako nakakapaglunch.Minsan sa classrom na mismo.Parang nasa extra challenge lang e. Wew. Stresh ang lola nyo. Chos! 1:00 pm-6:00pm yung klase ko. Tuluy-tuloy, walang break kahit 5 minutes man lang. Kaya ang ginagawa ko minsan magpapaalam akong mag-C-CR  pero didiretso ako sa Canteen. Minsan buong tropa sasama sakin. Pero isa-isa labas namin. Wala,ka-katouch lang, walang iwanan.

Block ako nung First Sem. Brat yung ¼ ng klase. 2/4 seryoso sa pag-aaral at ¼ naliligaw na ng landas dahil sa bisyo tulad ng yosi at alak. Naaawa ako sa mga magulang nila, nilulustay sa walang ka-kwenta-kwentang bagay ang pera nila. Pero wala akong pake, buhay nila yan e. Ginusto nila yan.Panindigan nila. Pero di ko naman sinasabing masama sila, sa katunayan nga kaibigan ko sila. Mababait naman sila e,nahaluan nga lang ng bisyo. Nang tumagal, nalaman ko yung mga “past” na nangyari sa buhay nila,nalaman ko ang dahilan kung bakit sila nagka-bisyo, kung bakit sila naging brat at pasaway.

Muntikan ko na ngang i-try mag-yosi e. Pero nagpapasalamat ako dahil hindi ko ginawa. Inisip ko yung kahihinatnan ko. So ayun. Di ko na ginawa.

Natapos ang 1st Sem, maganda kinalabasan . Nakuha akong University Scholar.So wala kaming binayaran, pati yung SJA wala rin. Miscellanous kasi yung binabayaran namin tas tuition sa SJA. Akala ko nung una dahil sa walang babayaran yung SJA, ibibigay nila sakin yung pera na dapat sa tuition ko para maging allowance ko na lang. Pero fail. Ok lang naman sakin. Pera lang naman yan. Baka pagsinabi ko pa sabihin nila hinahabol ko yung pera. Ayoko ng ganun.

Isa pang stresh ako: Pag-uwi ko kinagabihan. Darating ako mga between 8:00pm to 9:30 or 11:00 pag may practice practice. Tapos dadatnan kong magulo yung bahay.As in magulo. Walang maasahang maglinis. Minsan nga gusto kong sumigaw at umiyak na lang.Tapos sasabay pa yung mga tambak na school works, assignment tapos kailangan ko pang gumising ng maaga kinabukasan para magpunta sa SJA. Haaay buhay, parang life. Tapos tuturuan  ko pang gawin yung mga assignment ng ng pinsan ko at ng kapatid ko. Ang hirap. Sobra. Pero dapat kayanin.

**To be continue

Must-Read Blog no.4

Can I ask you something?
"yes," he said.
What makes a man happy?
"Well..." He rolled her eyes around the hospital room.
"This may not be the best setting for that question."
Yeah, you're right.
"on the other hand..." He took a deep breath. "On the other hand, here in this building, we must face the real issues.Some people will get better. Some will not.So it may be a good place to define what that word means."
Happiness?
"That's right. The things society tells us we must have to be happy-A new this a new that, a bigger house, a better job. I know the falsity of it. I have counseled many people who have all these things, and I can tell you they are not happy because of them."
"A number of marriages that have disintegrated when they had all the stuff in the world. The families who fought and argued all the time, when they had money and health. Having more does not keep you from wanting more. And if you always want more-to be richer, more beautiful more well known- you are missing the bigger picture, and I can tell you from experience, happiness will never come."

You're not going to tell me to stop and smell the roses, are you?
He chuckled. "Roses would smell better than this place."
Suddenly, out in the hall, I heard an infant scream, followed by a quick "shhh!" presumably from its mother.The Reb heard it , too.
"Now, that child," he said, "reminds me of something our sages thought. When a baby comes into the world, its hands are clenched, right? Like this?"
He made a fist.
"Why? because a baby, not knowing any better, wants to grab everything, to say, 'The world is mine.'
"But when an old person dies, how does he do so?With his hands open. Why? Because he has learned the lesson."
What lesson? I asked.
He stretched open his empty fingers.
"We can take nothing with us."

*from "Have a liitle faith" by Mitch Albom

The secret of happiness

So ,have we solved the secret of happiness?
"I believe so, " he said.
Are you going to tell me?
"Yes. Ready?"
Ready.
"Be satisfied."
That's it?
"Be grateful."
That's it?
"For what you have. For the love you receive. And for what God has given you."
That's it?
He looked me in the eye.Then he sighed deeply.
"That's it."


*from "Have a liitle faith " by Mitch Albom =)

Death

What do people fear most about death? I asked.
"Fear?"He thought for a moment. "Well, for one thing, what happens next? Where do we go? Is it what we imagined?"
That's big.
"Yes, but rhere's something else."
What else?
He leaned forward.
"Being forgotten," he whispered.

*from "Have a liitle faith" by Mitch Albom

Don't hesitate to say what you feel

A man buried his wife. At the gravesite he stood by the priest, tears falling down down his face.
"I loved her," he whispered.
The priest nodded.
"I mean... I really loved her."
The man broke down.
""And.. I almost told her once."
The priest look at me sadly.
"Nothing haunts like the things we don't say."

*from "Have a liitle faith" by Mitch Albom