Last Friday, I went ot the Philippine Normal University with my “Annoying ” Tita. Yes, what you heard is right.That was my first impression to her. But what happened last Friday changed the way I look at her for the first time I met her.
It’s already one o’clock in the afternoon and the sun is fiery hot. I waited for my tita in 7’11 Pulanlupa and bought myself something to eat. Nung dumating sya sabi nya saken, sinama nya yung tatlong estudyante nya. Oh, I forgot to tell you.. Economics teacher nga pala sya sa CAA. She introduced me to all of them. I smiled and said “hello.” I was very quiet and lost in thought inside the taxicab.They’re talking about school works, school papers and their honor students. Part of me want to listen because I’m curiousabout their school . Part of me just want to be quiet and to think privately about my life’s concerns. I ended up chatting with them. I asked them about their future school , their college programand many more.
Bumaba kami sa Mabiniat nagpunta sa St. Cecilia’s clinic. Kailangan kasi nung mga estudyante ng tita ko na mag-pa-X-ray.
Nagulat ako..
Bakit?
Kasi..
Binayaran nya yung Pang X-ray nung isa nyang estudyante. Tsaka ako kahit DI ko pa KAILANGAN. Kasi di pa ko sure kung makakapasa pa ko sa PNU. Tingin ko kasi sa kanya tight-fisted. Yun na-shock ako.
Hazel (her student): “Ansarap nyo pa lang kasama ma’am no? Libre lahat!” (*laughs)
Tita: HAHAHA. Ano kayo?Babayaran nyo rin yan.Hindi, biro lang. Ang gusto ko lang..Gawin nyo ri ito sa IBA. Yung tumutulong nang walang hinihinging kapalit.
(*lahat kami napangiti.)
Then, after ng X-ray examination.. We proceeded o Philippine Normal University.
Darn it. .
Crap. .
No Consideration. .
Na-dismaya ako..
You know what? Pinagsisisihan ko nung mga time na to kung bakit di-ko SINERYOSO yung studies ko ngayong Fourth year. Ngayon lang ako nag ka-line of 7 na tatlo sa buong buhay ko. . I hate you Math. Pero yung tita ko.. ginawa lahat nung paraan. Kinausap nya ung pinaka-head nung admission. Wala pa rin. Rules daw talaga yun. Nahihiya na nga ko sa kanya e..
Tita: h’wag ka madismaya. Nakikita ko sa mukha mo yung pagka-dismaya e.. Malay mo.. di ka para rito.. pero try pa rin natin kausapin yung kakilala ko. Si Lord.. pag kinulit mo yan.. may gagawin yan.. wag ka mag-alala.
Ako: sana nga po.
See? Ganyan sya magsalita. .nabuhayan ako.. Dapat mag-gagala pa kami kaso kailangan sya sa meeting sa CAA.. pinasama nya ko.
Sa loob ng bus,nakatabi ko yung tita ko. Nakausap ko sya.. Nagkwento sya.. nagkwento ako..
Tita: wag ka muna mag-aasawa.
Ako: *nagulat. “ Hindi po talaga.Magpapayaman muna po ako.”
Tita: “Yung isang estudyante ko.. nagtext sakin isang beses.. Gusto magpakamatay..”
Ako: hala! Bakit po?
Tita: Iniwan ng boyfriend. Hindi na kumakaen..
Ako: Bute po nag-oopen up po senyo?Anung ginawa nyo po?
Tita: OO nga e.. ayun, sinama ko sa isang seminar sa simbahan. Sa awa ng Diyos.. Naliwanagan. Kaya ikaw.. pag nagmahal ka.. siguraduhin mong may ititira ka sa sarili mo.. Mahirap talagang KALIMUTAN ang NAKARAAN.. Pero na kailangan mo talaga e. No choice. Araw-araw sumisikat ang araw.. Ibig sabihin.. araw-araw may Pag-asa tayo.
Ako: *smiles
Yunyun e. Nakuha mo tita. Rak on. Imba ka.
Pinasama nya ko sa CAA. Sumama naman ako. Kasama pa rin namin yung mga estudyante nya. Sinagot nya lahat nung gastos namin. Ultimo pagkaen. Busog. xD
Sa wakas..nakita ko rin yung school nila. May mag CAT officers. Mayayabang. kala mo kung sino. xD namiss ko tuloy yung mga CAT mates ko. Pinakilala nya rin ako sa ibang estudyante nya na naroon din.
After nung meeting nila.. Pinasama nya ko sa Christ Above All .Praise and worship ito. Ako naman parang ayoko na. Pagod na rin.. Pero nahiya naman ako sa kanya so sumama ako. Kasama ulit yung mga estudyante nya. Ayun..Bonding moments sa kanila. Ansaya.
Nagstart yung program .May kumanta. May banda. Ang cool.. xD
Tapos eto.. may game..
Tinatamad nako talaga. pero sumali na rin ako.
Yung pangalan nung game "HUMANAP KA NG KAPWA MO." Sa game na to.. Binigyan kami lahat ng papel na kung saan nakalagay yung mga characteristics ng mga tao at kailangang makahanap ako ng taong mai-co-connect ko dun sa loob ng Room lang dapat.
Ako naman chill lang habang yung mga kasama ko taranta. wala sa isip ko yung manalo.. Sabay nung pagbigay ko nung papel sa leader.. pangalawa ako sa nanalo.!
Alam nyo prize ko?
HAHAHA. matatawa kayo. Maling. XD laughtrip ,kala ko gadgets na eh ,sabay maling. XD
Yun. natuwa lang ako..
Sumali pa sa ibang laro yung mga estudyante ng tita ko.. Inantay ko tapos umuwi na rin kami.
ako: salamat po pala kanina.
tita: sus,wala yun. yung mga estudyante ko nga kanina hindi ko kaanu-ano tinulungan ko e..ikaw pa?
ako: *smiles.
Yan. Ganyan pala talaga siya.
Positive thinker.
Hindi nawawalan ng Pag-asa.
Pagtulong muna sa iba ng walang kapalit.
Sana may tao pa kong makilalang ganyan.
hindi ko siya makakalimutan. XD
*salamat sa pagbasa. : )
